Ochrona dróg oddechowych

Praca w warunkach występowania zanieczyszczeń powietrza powinna być wykonywana przy użyciu środków chroniących drogi oddechowe. Dobór odpowiednich środków ochrony indywidualnej warunkuje kilka czynników.

Każda z form zagrożenia ma zróżnicowaną specyfikę i zależy przede wszystkim od miejsca pracy oraz częstotliwości ich występowania. Każdego roku tysiące ludzi zapada na choroby zawodowe płuc i układu oddechowego. Właściwie dobrane i stosowane środki ochrony zapobiegają zanieczyszczeniu dróg oddechowych i chorobom płuc.

Rodzaje półmasek, ćwierć masek,masek pełnych i pełnotwarzowych oraz ich stosowanie zależy także od norm jakie spełniają. Normy określają wymagania, badania i znakowanie produktów.

EN 140 to standard, który zapewnia, że pół i ćwierć maski są odpowiednie do pracy z ocenami wspólnymi dla większości sprzętów ochrony dróg oddechowych, takimi jak pole widzenia, uprząż nagłowia, wytrzymałość połączeń i testy obejmujące opór wydychanego powietrza i zawartość dwutlenku węgla oraz możliwe rozszczelnienie maski i przeciek. W przypadku tej normy maska lub półmaska musi być testowana zarówno na sprzęcie laboratoryjnym, jak i na osobach wykonujących prace w środowisku laboratoryjnym na teście symulacyjnym. Części wymagające demontażu i wymienne elementy są oceniane za pomocą oględzin.

EN149 to standard, który obejmuje półmaski filtrujące cząstki, powszechnie nazywane jednorazowymi półmaskami przeciwpyłowymi, i określa wymagania dotyczące materiałów, pola widzenia, wydajności, oznaczeń i informacji o użytkowniku. Maska musi być testowana, zarówno na sprzęcie laboratoryjnym, jak i na osobach wykonujących prace w środowisku laboratoryjnym na teście symulacyjnym. Badania obejmują opór oddechowy, penetrację, zatykanie i dwutlenek węgla powietrza, a także wytrzymałość połączeń i zaworów.

Maski tego typu są podzielone na trzy klasy:

  • FFP1-niska wydajność filtra (sprawność 80% ),
  • FFP2-wydajność filtra średniego (sprawność 94% ),
  • FFP3-wysoka wydajność filtra (sprawność 99% ).

EN12941 - norma ta określa wymagania dla zasilanych urządzeń filtrujących zawierających hełm lub kaptur, zapewniając ich przydatność do określonego celu poprzez ocenę materiałów, pola widzenia, wycieków wewnętrznych, zawartości dwutlenku węgla, połączeń, oznaczeń i informacji o użytkowniku. Maska musi być testowana, zarówno na sprzęcie laboratoryjnym, jak i na osobach wykonujących prace w środowisku laboratoryjnym na teście symulacyjnym.

Dodatkowo podane są wymagania dotyczące osłony włączonej jako część produktu oraz funkcji urządzeń ostrzegawczych i poziomu hałasu z silnika wewnątrz urządzenia.

Urządzenia z wymuszonym obiegiem powietrza są klasyfikowane w następujący sposób:

  • TH1 - niska wydajność filtra (sprawność 90% )
  • TH2 - wydajność filtra średniego (sprawność 98% )
  • TH3 - wysoka wydajność filtra (sprawność 99,8% )

Powyższe normy są najczęściej stosowanymi w przypadku półmasek i masek ochronnych oraz systemów z wymuszonym przepływem powietrza. Stosowanie odpowiedniej ochrony zgodnej z przeznaczeniem wobec możliwych zagrożeń to jedno. Systematyczne stosowanie w miejscach zagrożenia dróg oddechowych to drugie. Dlatego ważna jest profilaktyka i budowanie świadomości pracowników w zakładach pracy i zapoznanie ich z zagrożeniami i stosowaniem produktów chroniących zdrowie i życie.

Zapoznając się z ofertą PRODUKTÓW oraz ofertą usługi PROFESJONALNYCH KONCEPTÓW OCHRONY warto brać pod uwagę systematyczne działania profilaktyczne służące poprawie warunków pracy. Ideą konceptu dla przemysłu jest jak najlepsze dopasowanie środków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanych prac na określonych stanowiskach i wskazanie zagrożeń w miejscu pracy aby zapobiegać niebezpieczeństwu wypadków.

Dodaj komentarz

Pola oznaczone (*) są wymagane